Ko de Kok is tatoeëerder, beeldend kunstenaar, dichter en performer. In zijn artistieke werk probeert hij op speelse wijze alledaagse waarnemingen te lijf te gaan. Hij houdt zich bezig met hoe hij de wereld ervaart, hoe zijn kijk daarop de afgelopen twee jaar veranderd is, en wat daar de mogelijke redenen voor kunnen zijn. In zijn poëzie is hij niet bang te zeggen wat anderen niet durven en schreeuwt hij wat weerloze minderheden slechts fluisteren, ongeacht of hij het er zelf mee eens is of niet. Hij trapt zoveel mogelijk heilige huisjes omver, al is het maar omdat die in zijn ogen toch al in de fik staan. Dit alles doet hij door (soms) gebruik te maken van ritmische rijmschema’s en dubbelrijm, dát wel. Ko bemachtigde in 20221 de tweede plaats op de Poetry Slam Rotterdam.

Een voorbeeld van zijn poëzie:

Op zo’n zalige zondagmorgen

Waarop uitslapen nog mag

Draaien Mondriaan en van Gogh

Zich nog een keer om

In hun graf

De aanblik op hun smartphone

Insta phone home

Digitale dodelijke insecten invasie

De freak of nature

Het type dat de sfeer verziekt op feestjes

Hij die doorlopend door je heen praat, wanneer je net een zin bent begonnen

En jij er dus dientengevolge

Geen één afmaakt

En dat heel de tijd!

Op maandagmiddag borrels, op verenigingen

Uit principiële beweegredenen geen elleboogjes gevende

En als t op de anderhalve meter regel aankomt geen ene flikker gevende

En als t aankomt op consequentie in het schrijven van rijm

Ook

Marker inkt drinkende

Balpen inkt etende

Woke

New Age Kinderen

Die uit hun mond stinken

Naar STRONT

En gehypnotiseerd

Niet beter weten dan wat er ingestampt zit sinds ze zich kunnen herinneren

Vanaf tot dan toe

De krant gelezen en ‘s avonds nog effe  NOS journaal en N U. nl gekeken

Om weer op de hoogte te zijn

Van het chronisch zieke

Net niet brekend

Tijdsgewricht

Wanneer je vroeger weet

Wat je nu niet wist

De vorige keer is er overzicht