Lieke Marsman (1990) debuteerde op jonge leeftijd met de dichtbundel Wat ik mijzelf graag voorhoud (2010). Daarvoor won ze meteen de C. Buddingh-prijs, de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs en de Liegend Konijn Debuutprijs. In 2017 verscheen haar eerste roman: in Het tegenovergestelde van een mens vervlecht ze proza met poëzie en essayistiek in een stilistische zoektocht om een groot en actueel thema van deze tijd te kunnen belichten: klimaatverandering. In 2017 verscheen eveneens Man met hoed, een bundel verzameld werk, waarin ook vertalingen van haar hand zijn opgenomen. In De volgende scan duurt vijf minuten (2018) onderzoekt zij in tien gedichten en een essay hoe een ziek lichaam zich verhoudt tot een zieke wereld, na haar kraakbeenkankerdiagnose. Haar meest recente dichtbundel heet In mijn mand (2021) waarin ze de grootste thema’s behandelt die het menselijke bestaan kenmerken: de waarde van het leven en de plek van de dood in een mensenleven. In januari 2025 verscheen Op een andere planeet kunnen ze me redden, een bundel literaire essays en dagboekfragmenten waar ze beschrijft hoe de dood haar op de hielen zit. Lieke Marsman was Dichter des Vaderlands 2021-2023. De essays en poëzie die ze in die tijd in NRC publiceerde zijn in Ter gelegenheid van poëzie (2023) gebundeld.