Remco Campert (1929-2022) was dichter, romancier en columnist. Voor zijn poëzie ontving hij onder meer de Jan Campertprijs, de P.C. Hooft-prijs en De Gouden Ganzenveer. In 2015 werd hij bekroond met de Prijs der Nederlandse Letteren. In het voorjaar van 1950 richt Remco Campert met Rudy Kousbroek het tijdschrift Braak op. In juli van hetzelfde jaar wordt de redactie uitgebreid met Lucebert en Bert Schierbeek. Na het verschijnen van de bloemlezing Atonaal in 1951, onder redactie van Simon Vinkenoog, worden de daarin opgenomen dichters, onder wie Gerrit Kouwenaar, Jan G. Elburg en Hugo Claus, aangeduid als de Vijftigers. Naast poëzie schreef Remco Campert ook meerdere romans en novellen. Zo verschijnt in 1961 Het leven is vurrukkulluk en in 1968 Tjeempie! of Liesje in luiletterland, boeken die uitgroeien tot hedendaagse klassiekers. Tot zijn laatste publicaties behoren de dichtbundel Open ogen (2018) en Campert kiest, de gedichten kiezen Remco Campert, een bundeling van zijn columns over poëzie. In 2018 verscheen  Een knipperend ogenblik, een biografisch portret van Remco Campert door Mirjam van Hengel.
Camperts meest recente werken zijn Aanelkaar, een briefwisseling met Kees van Kooten, en de dichtbundel Mijn dood en ik, waarin hij op lucide wijze de dood in de ogen kijkt.