De woorden die we gebruiken zijn belangrijk, nodig, maar vaak ook ontoereikend, aldus Sinéad Gleeson. In haar essaybundel Hemellichamen (2022) gaat ze onder andere in op deze ontoereikendheid van taal. Zo zullen woorden om pijn te beschrijven – woorden die vaak niet eens zijn bedacht door de personen met die pijn – nooit de volledige pijn kunnen omvatten.