Hoe ik de vissen ontmoette (2023, vertaald door Edgar de Bruin) wordt door Koppernik omschreven als het meest antidepressieve boek ter wereld. In dit autobiografische boek van de Joodse schrijver Ota Pavel (1930-1972) neemt hij de lezer mee in de wonderbaarlijke wereld van het vissen. Deze hobby wordt in de tijd van de tweede wereldoorlog een overlevingstactiek, zowel letterlijk als figuurlijk.

De typisch Centraal-Europese verfilming Zlatí úhoři (Golden Eels, 1979) van regisseur Karel Kachyňa is doordrenkt van symboliek en droomachtige elementen. Deze episodische, poëtische new wave film rekent af met het trauma van de Holocaust in de regio, zonder de zwaarte in te duiken. In plaats daarvan gebruikt Kachyňal een haast theatrale speelsheid en ouderwetse plattelandsnostalgie om het verhaal lucht te geven.