‘Geen literatuur op een dode planeet,’ stond er op het spandoek. Verschillende schrijvers, waaronder Lieke Marsman, Maartje Wortel, Hanna Bervoets en Bregje Hofstede, maakten hiermee statement op het laatste boekenbal tegen het ontoereikende klimaatbeleid in Nederland.

Want hoe kan het dat ondanks alle klimaatrapporten, artikelen en waarschuwingen van wetenschappers en journalisten, grootschalige reactie uitblijft en er weinig lijkt te veranderen aan de beleidsvoering. Aan de feiten ligt het niet, ze lijken echter geen impact te hebben. 

De IJslandse Andri Snær Magnason, bekend van Over tijd en water, sprak tijdens Exploring Stories 2022 met Jaap Tielbeke en Ellen de Bruin over het menselijk onvermogen om over klimaatverandering te praten. Hij verklaart hoe de feiten van de klimaatcrisis de taal als het ware overstijgen. Want, zo legt hij uit, de feiten zijn zo abstract doordat ze zo nieuw zijn en we de consequenties nog niet hebben gezien. Er is tijd nodig om nieuwe begrippen te leren, en die tijd is er niet. Daar ligt volgens hem de potentie van fictie.