Na jaren van doorwaakte nachten vol wanhoop en angst begon Erwin Mortier weer te dichten. In zijn nieuwe bundel 'Precieuze mechanieken' trekt Mortier ten strijde tegen de lelijkheid en stelt hij de pracht van de taal centraal. Hij is er stellig van overtuigt dat niets minder dan schoonheid de wereld kan redden van de welig tierende haat. Dit gedicht is een bekentenis: "Ik beken, in tijden van glasbraak en stormschade lees ik, / en zou vrede in alle kieren heersen / dan nog zou ik lezen."