Als iemand met een stoornis als anorexia te kampen heeft dan kan diegene steeds verder van hun omgeving afgezonderd raken, mentaal dan wel fysiek. Gerda Blees probeert die beleving te vatten in een gedicht, waarin ze het heeft over een 'meisje van botten en pezen' dat 'bij ons vandaan' zweeft, en waarbij de rest, nog wel 'gebonden door zwaartekracht', alleen nog van een afstand kan roepen.