Nog eentje dan
op ons
op onze doorvoede lijven en het licht
in ons waar we geen weet van hebben en dat nog meer licht aantrekt
waar we geen weet van hebben terwijl dat licht onze gezichten laat
schitteren gelijk de zon die hier in het noorden en westen vanzelfsprekend
verguld is al gaat het daar nu niet over maar toch proost op de vergulde
zon die schijnt op de ligstoelen de yogamatten het zand en het gras overal waar wij
vol licht onze lijven strekkend zuchten
dat hadden we echt even nodig en proost
op dit uitzicht dat we met het licht
in de ogen aanschouwen terwijl we nog meer licht
absorberen en daar geen weet van hebben proost
op de kunstwerken
die we zijn geworden
en op de kunstwerken
die we met het licht
dat we achteloos dragen opzoeken om te weten
wat te zijn en wie te zijn en hoe te leven proost
op onze zalige woorden op alle
verbliksemde woorden die uit onze verlichte monden vallen
op hoe leven wereld mensheid alles bloemrijk
door ons beschouwd wordt met het licht
dat we argeloos dragen laat ons
het glas heffen op de hoofdrolspelers de figuranten en dit smaakvol verlichte decor
de balkons en de veranda's
de dakterrassen en de pergola's
de vlindertuinen en de daktuinen
de boomhutten en de strandhuisjes
de villa's de boten de terrassen het fraaie tuinmeubilair en de plastic flamingo's en hemaworsten drijvend
in plassen meertjes het zwembad naast brandende vuurkorven en fakkels kortom proost op alles
wat dit seizoen weer essentieel was voor het ultieme vakantiegevoel laat ons
eminente wijnen drinken op onze gezondheid laat het ons smaken het donker
is elders proost
op hoe we onheil en licht dragen dronken
van deugd wijn en schoonheid lallend
vrijheid rechtvaardigheid
revolutie en welvaart
de lijken zijn woorden de lijken zijn elders
op ons
