Poëzie uit Oekraïne: "jouw ondergrondse is onze woning"

Gisteravond won Oekraïne het Eurovisie Songfestival. Die overwinning was evenzeer de bekroning van een goed liedje als de solidariteitsverklaring van de Europese kijkers met een volk in oorlog. Op ilfu.com publiceren we regelmatig poëzie van Oekraïnse schrijvers; uit solidariteit en ook om een literatuur die in Nederland nauwelijks bekend is in het licht te zetten. Vandaag het gedicht Harpiste in de subway van Iryna Vikyrtsjak, dat oorspronkelijk verwees naar de metro in New York, maar nu niet meer losgeweekt kan worden van de de beelden van inwoners van Kyiv die na de Russische inval dagen en soms weken in metrostations schuilden. 

Tags

Actualiteit Oekraïne Poëzie

Word ILFU Member en steun onze schrijvers en verhalen

Vertel me meer

Harpiste in de subway

Vertaling: Eric Metz 


Hoeveel steden passen er in jou?

Hoeveel bruggen in je longen,

tramsporen in je aders,

ringwegen om je hart,

woonwijken op je verhemelte.

Stijgingen en dalingen van verdieping naar verdieping.

Treinstations – jij liep naar buiten, ging verder op je geheugen.

 

Hoeveel ruimte past er in jou,

voetgangerstunnels, metrohaltes,

straatmuzikanten, sommigen onvergetelijk…

Herinner je je de harpiste in de subway?

Hou je vast aan die heldere klanken,

zoek ze in je binnenste op,

hou je vast aan het innerlijke licht,

wees een deeltje van de hoofdstad van de wereld.

 

Mediteer elke ochtend en drink elke avond,

hou eindelijk halt, leer gelijkmatig te ademen,

leer niet meer weg te vluchten van jezelf, de wereld rond,

leer halt te houden, al is het maar op de top,

denk aan je innerlijke harp,

abstraheer je van het uiterlijke,

herhaal mompelend voor jezelf

de mantra van Rose

en praat met deze stad:

jouw snikkende sirenes

zijn onze muziek

jouw sporen onze aders

jouw ondergrondse

onze woning.