'Parken te nat, hotels te vol, Parijs te ver.’ zoals Eddy van Vliet ooit dichtte. John en Ingmar pakken de draad na een lange tijd van ziekte en ander ongemak weer op. Dat doen ze met niemand minder dan Ivo de Wijs, al meer dan een halve eeuw steunbeer van cabaret en lightverse in de lage landen, en een schaal vol overschietende minireepjes van Sint Maarten. Met een boutade over het Antwerps stadsdichterschap, gedichten van Ruth Lasters, Leopold, Kees Stip (door De Wijs gebloemleesd in het dungedrukte hebbeding ‘Puntgaaf’), Wouter Godijn, Drs. P, Driek van Wissen (waarbij Heytze in zijn opwinding diens beruchte balpenkwatrijn totaal verkeerd citeert. Het moest zijn: 'Wie vakkundig kan beslissen/ In de jaren des verstands/ Is ervoor dat Driek van Wissen/ Dichter wordt des vaderlands.’) En, natuurlijk het Laatste Woord van Rogier Proper: Pruillip.