ik wou zo graag

.

ik wou zo graag dat jij met mij gelijke bent en blijft 

al heb ik je geknecht tot slaaf mijn slaaf gemaakt 

omdat je spieren hebt die voor mij werken en ik 

wou zo dat je in mijn woorden past diverser dan divers 

en kleurig al ontkleurd tot wat nu onze standaard porno blijven mag 

het carnaval der burgers die zich dichters wanen en maar 

blijven dromen van een land waar eeuwen slavernij 

kan worden weggepraat en opgeheven tot een nieuwe staat 

waarvan de nagalm net zo zoet is als het gieren van wie stierven 

aan de zegen van gesel pekel spaanse bok en galg 

naast tafels die verstikkend stinken naar zo’n dialoog 

over de resten ingewanden drijvend in wat nat eenheid en erkenning lijkt: 

de vanzelfsprekendheid van weer een pas gedolven graf

Beluister ook de podcastaflevering waarin Antoine de Kom spreekt over zijn gedichten en over zijn grootvader, Anton de Kom. Ook draagt hij dit gedicht voor.