Op Valentijnsdag 2024 bracht muzikant en zangeres Kim Petras de EP Slut Pop Miami uit, een surprise-EP met nieuwe versies en remixes van nummers van de – in mijn ogen legendarische – EP Slut Pop uit 2022. Op Slut Pop staan tracks als ‘Treat Me Like A Slut’, ‘Throat Goat’. Op Slut Pop Miami werden daar onder meer ‘Butt Slutt’ en ‘Head Head Honcho’ aan toegevoegd.
Naast een perfecte naam voor een EP is ‘slut pop’ ook een perfecte genreaanduiding voor eigenlijk al het werk dat Petras maakt: sekspositieve, overgeproduceerde popmuziek. De eerste zin van het eerste lied begint al als een oproep tot het uittrekken van je kleding:
Petras’ lyrics zijn geen teksten die op het eerste gezicht aandoen als complex. Net als de titels van haar nummers zijn haar teksten straightforward, dirty en seksueel expliciet. Om een indicatie te geven van het metafoorgebruik van Petras: 'My coconuts, you can put them in your mouth.' Of:
Beluister 'Slut Pop Reprise' van Kim Petras
Het is dan ook niet Petras’ bedoeling om poëzie te schrijven, zegt ze in een interview met Carmen Electra voor Interview Magazine, maar om simpelweg plezier te hebben. Met Slut Pop creëert Petras een persona die van alles durft, doet en kan zeggen. ‘That is such a fun perspective to have from a writing standpoint too,’ zegt ze hierover. ‘Anything goes and I can say the sluttiest things I can think of.’
Maar Petras is natuurlijk niet gek en weet hartstikke goed hoe de muziekindustrie werkt. In hetzelfde interview: ‘I find it really strange that people don’t think that it’s real music when you have dirty lyrics or talk about sex.’ Ze weet natuurlijk ook wel dat ze het zichzelf met deze lyrics niet gemakkelijk maakt. Ze zal dit nooit op nationale tv mogen zingen bijvoorbeeld:
In het boek The Queer Art of Failure (2011) van Jack Halberstam schrijft de academicus onder meer over Spongebob Squarepants en de animatiefilm Chicken Run. Met een academisch boek over deze kinderfilms loopt hij een groot risico om niet serieus genomen te worden, stelt hij. En dat is dan ook precies zijn doel: ‘Being taken seriously means missing out on the chance to be frivolous, promiscuous, and irrelevant.’
Dat doet denken aan wat Petras zegt over het plezier dat zij zoekt in het personage dat ze met Slut Pop creëert van zichzelf; een personage dat bovendien inspeelt op traditionele normatieve vrouwelijke gegenderde stereotypen van de zogenoemde bimbo: over-de-top blond, grote borsten, minuscule kleding, alleen maar zingend over dat ze dick wil.
Ook Halberstam maakt een koppeling tussen deze strategie van stupidity en gender. Hij stelt dat stupity verschillende betekenissen heeft voor verschillende genders. Bij mannen kan domheid juist hun dominantie versterken, terwijl het bij vrouwen, van welke etniciteit ook, onvolledigheid en zwakte symboliseert.
Bij Petras is het in dit licht natuurlijk extra interessant dat ze een trans vrouw is. Juist deze trans identiteit creëert ruimte om deze vooroordelen te expliciteren en door al deze stereotypen heen vrijheid en macht te vinden voor promiscuïteit en plezier in het zingen over gag reflexes, cum en dicks.
Toch zien we dat Petras ook serieus wordt genomen, weliswaar met ander werk dan Slut Pop. Zo werd zij bijvoorbeeld de eerste openlijke trans vrouw die op nummer 1 stond in de Amerikaanse Billboard Hot 100 Chart met de monsterhit ‘Unholy’, die ze samen schreef met Sam Smith. Toch in ieder geval een teken van populariteit. Maar vooral de Grammy die ze samen met Sam Smith won voor deze collab zou je kunnen zien als een bevestiging van critical succes.
'I want to thank all the incredible transgender legends before me who kicked these doors open for me so I could be here tonight,' zei ze in haar dankwoord. Ze bedankte ook SOPHIE, de Schotse producer, songwriter, zangeres en queer icon die in 2021 overleed en Madonna.
Met ‘Unholy’ en het in 2024 uitgebrachte album Problematique leek Petras’ Slut Pop-era voorbij. ‘Unholy’ is minder plastic, in muziekproductie en in lyrics minder straightforward dan Slut Pop, misschien zelfs iets artistieker – in ieder geval minder uitgesproken gericht op slutty seks. ‘Doing something unholy’ laat toch net iets meer over aan de verbeelding dan ‘I just sucked my ex, no gag reflex’. Gelukkig brengt Slut Pop Miami haar Slut Pop-era weer full focus terug. En dat is interessant, want dat betekent dat Slut Pop voor Petras belangrijk is.
Als we deze return naar het Slut Pop genre zien als een strategie in de zin van Halberstam is het interessant om te kijken wat deze strategie oplevert. Halberstam wijst daarbij op een ‘different, a queer and fluid form of knowing’. Daarmee doelt hij op kennis die zich anders manifesteert dan een lineaire ontwikkeling. ‘Silliness leads to new and different forms of relation and action.’
De relatie die Kim Petras aangaat met andere artiesten en het activisme dat ze met Slut Pop propageert is dus evengoed een plek waar de betekenis van haar werk naar boven komt, niet alleen in haar teksten. Dat kan gaan om de erkenning van Britney Spears en Madonna als grondleggers van het genre Slut Pop om zo een alternatieve geschiedenis van popcultuur te schrijven. Maar ook Petras’ activisme rondom sekswerk is in dit licht betekenisvol. Bijvoorbeeld toen de laatstgenoemden van online platforms als OnlyFans verbannen dreigden te worden: 'Women’s sexuality has made men so much money, and I’m so happy that there is now a way for women to make their own money from it. Everyone putting themselves out there is so brave. Knowing that you’re going to get judged but not caring is amazing. Also, from the trans perspective, a lot of my sisters resort to sex work to afford hormone therapy, or because they get kicked out of their houses and they’re not accepted.'
Tijdens mijn studie Nederlands kreeg ik mee dat de betekenis van poëzie niet zozeer (of alleen) te vinden is in de tekst, als wel in het wit tussen de regels. Toch kon deze tot in mijn vezels doorgedrongen wijsheid niet verhinderen dat ik eerst loeiende spijt kreeg toen ik Slut Pop had aangedragen voor deze rubriek. Want wat moest ik nu lezen in de witregels tussen haar lyrics over fucks, sluts, en cum? Misschien bevinden die witregels zich juist in haar activisme, of in een samenwerking met bijvoorbeeld Madonna (!!!) die ze te danken heeft aan Slut Pop, of in de vibe bij haar concerten: de crowd ziet er altijd amazing uit, mensen verschijnen vaak in full drag en zijn unapologetically zichzelf.
Slut Pop gaat over plezier en seksueel genot, maar evengoed ook over het herschikken van lichamen, relaties, geschiedenissen en genot in een heteronormatieve wereld. En dat is hard nodig nu de wereld weer conservatiever dreigt te worden.