Een nieuwe lesbiqueer-uitgeverij. Waarom moest die worden opgericht?

Iets meer dan een jaar geleden las ik Heerlijk monster van Fleur Pierets. Naast dat dit een heerlijke leeservaring was, een alternatieve lesbische literatuurgeschiedenis vol boeken en verhalen om van te smullen, schrok ik er ook van. Er blijkt zó veel queer literatuur te zijn geschreven, en er is maar zó weinig gepubliceerd of beschikbaar! Vanaf dat moment begon het te borrelen en tijdens gesprekken met Anna en Lian kreeg Velvet steeds meer vorm. Fleur Pierets wordt trouwens onze curator voor de klassiekersreeks. Zij krijgt de vrije hand om aan het zicht onttrokken lesbiqueer-parels op te diepen uit de archieven; wij zorgen ervoor dat die het publiek krijgen die ze verdienen.

In een aankondiging op social media lezen we: ‘We misten vooral de Queer joy in deze verhalen, de vrolijke, rebelse, onbegrensde en vrije krachten die een (lesbi)queer leven losmaakt.’ Velvet Publishers viert dus niet alleen queer joy, maar wil ook het gebrek daaraan rechtzetten.

Zeker. Queer joy is vaak natuurlijk een reactie op queer sorrow, een verdriet dat ik pas echt voelde toen ik Heerlijk monster uit had. Wat had ik als tiener eigenlijk gelezen? Helemaal niks waar ik op dit vlak iets aan had. Ik was al achttien toen ik Jeanette Wintersons Oranges are not the only fruit las, dankzij de serie die toen op tv was, sowieso ook het allereerste lesbische dat ik ooit op televisie zag. Als er al romans met lesbische verhaallijnen werden geschreven, dan werd het lesbisch-zijn daarin alleen maar geproblematiseerd. Uit niets van wat ik vroeger zelf las, bleek dat mijn liefdesleven leuk zou kunnen worden. Terwijl: het ís er allemaal wel! We nemen alleen nog te weinig de moeite om de archieven te ontsluiten. Dat wij dat met Velvet gaan doen, voelt dus alsof we iets rechtzetten.

Je doet het niet alleen, maar samen met Anna Krans en Lian van der Wiel.

Anna werkt bij uitgeverij Van Oorschot en kan alles waar ik niet goed in ben: productie, sales, marketing. Lian, die in het dagelijks leven als educatief uitgever werkt, hoorde tijdens een etentje over onze plannen en bood zichzelf spontaan aan als zakelijk leider. Zelf ben ik vooral goed in het verleiden van mensen om voor ons te schrijven, dus ik ga me op de acquisitie richten.

Worden dan nu alle lesbische auteurs weggekaapt bij hun uitgeverijen?

Nee, zeker niet! We werken niet met eigen fondsauteurs, we vragen auteurs enkel om eenmalig in opdracht een boek voor ons te schrijven. Het heeft voorlopig dus nog geen zin om je manuscript naar ons op te sturen, hoe lesbiqueer het ook is.

De uitgeverswereld staat op dit moment niet echt bekend om de gouden bergen. Fondsen worden opgeheven, uitgevers en redacteurs de laan uitgestuurd.

Precies dat: het gaat heel slecht in uitgeversland, dús beginnen we een uitgeverij. Maar dan wel eentje die zich in een niche bevindt. De toekomst van uitgeven is niche, mark my words. Als ik naar zo’n indie-uitgeversbeurs ga, loop ik stralend van geluk rond. Die uitgevers gaan terug naar de bron van het vak: boeken maken waar je zelf blij van wordt. Boeken die er moeten zijn. Iedere kleine uitgever kent dat gevoel. Voor mij is literatuur een levensader, dus ik ben erbij gebaat dat zulke uitgeverijen bloeien en groeien.

Afgelopen vrijdag werd de uitgeverij officieel gelanceerd met een feestje en een crowdfundingcampagne (Velvet Publishers heeft €20.000 nodig om van start te gaan.). Als dat lukt, wat kunnen we dan het komende jaar verwachten aan uitgaven?

Ieder jaar willen we één herontdekte klassieker uitgeven, waarin Fleur Pierets de vrije hand  krijgt. De eerste klassieker wordt Women Lovers - or  The Third Woman, een boek van Natalie Clifford Barney, een Amerikaanse bohemienne die eind negentiende, begin twintigste eeuw in Parijs leefde, en daar haar eigen lesbische salon had, inclusief alle affaires, driehoeksverhoudingen en andere vormen van modern love die daarbij hoorden. Daarover heeft ze echt een fantastisch boek geschreven, dat pas in 2013 uitgebracht is in Frankrijk. Ze schreef het echter al in 1926! Dit boek heeft dus ruim 80 jaar in haar archief liggen verstoffen. Ik ben dolblij dat wij het komend jaar dus voor het eerst in het Nederlands kunnen laten verschijnen. Daarnaast geven we jaarlijks één hedendaags vertaald werk uit en twee boeken in de pulpature-reeks.

Pulpature...?

Een soort next-level bouquetreeks: erotische lesbiqueer literatuur. Lesbian pulp fiction was in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw een genre voor mannen – al lazen lesbische vrouwen het bij gebrek aan beter ook, als eerste vorm van representatie. Nu geven we dit genre terug aan de mensen voor wie het echt bedoeld is. De eerste auteur die voor ons gaat schrijven is Renée van Marissing. Het is ontzettend leuk om iemand die literair gezien hoog in de boom zit te vragen om een keer iets ‘laags’ te schrijven. Behalve Renée hebben er al een handvol andere auteurs toegezegd, maar die namen houden we nog even voor onszelf… 

Velvet Publishers is een open source uitgeverij. Wat moeten we ons daarbij voorstellen? 

We profileren ons als een lesbiqueer uitgeverij, omdat dat is wat we zelf zijn. Maar onze solidariteit met andere LHBTQ+-groepen is natuurlijk enorm. We hopen dan ook dat er rondom Velvet een groep betrokkenen ontstaat die misschien wel hun eigen specifieke tak willen opzetten. Wil je je eigen imprint met alleen maar trans literatuur opzetten? Doen! De V van Velvet staat voor veel dingen, maar vooral ook voor openheid, een beweging naar buiten toe. Onze deur staat letterlijk voor iedereen open.