Er zijn een heleboel dingen in dit boek die me zijn bijgebleven, en ik zou het ook een van mijn interessantste projecten willen noemen. Evelyn Roll weet buitengewoon goed wisselende stijlen te combineren met zeer diverse onderwerpen. Dat maakt het vertalen natuurlijk alleen maar leuker en uitdagender. En zeker als het boek ook inhoudelijk stof tot nadenken geeft. Zoals Rolls uitweiding over de zeer extreme opvoedingsmethode van Johanna Haarer, die met haar boek Die deutsche Mutter und ihr erstes Kind in Duitsland ten tijde van de nazidictatuur, maar ook een tiental jaren daarna nog, bij jonge ouders heel populair geweest blijkt te zijn.

De grootste uitdaging – en voor mij ook het lastigst te vertalen – waren de complexe passages over de hersenen. Dit was voor mij onbekend terrein en ik ben dan ook te rade gegaan bij een neuroloog, alleen al om te begrijpen wat er zich bij zo’n aneurysma en de daaropvolgende operatie allemaal afspeelt. Daarnaast heb ik in verband met het jargon dat in het ziekenhuis en tijdens het revalidatieproces gebruikelijk is, navraag gedaan bij mensen in mijn directe omgeving die in de medische wereld werkzaam zijn. Relatief gemakkelijk was voor mij alles wat met het Pools en Polen zelf te maken heeft, omdat ik ook uit het Pools vertaal.

Nee, speciaal onderzoek heb ik niet naar haar gedaan. Als een uitgever me benadert voor een bepaalde vertaling, lees ik altijd eerst het origineel. Zodoende had ik al een vrij goed beeld van Evelyn Roll. Maar dat was dan ook alle voorkennis die ik had. Gaandeweg de vertaling hebben we via de mail contact met elkaar gehad en gelukkig was ze heel coöperatief bij het beantwoorden van mijn vragen. Nadat het boek verschenen was, heb ik haar in Berlijn ontmoet, wat een heel bijzonder prettige kennismaking was.