Fragment 220

Zodra je aandachtig over iets nadenkt, wordt het moeilijk er een mening over te hebben. Ergens zeker van zijn betekent niet goed opgelet hebben. Degene die de dingen helder ziet, is juist degene die de dingen niet helemaal helder ziet. Bestaan is onoplettend zijn. Sterven is zoveel aandacht schenken aan het lichaam dat het aan je aandacht ontsnapt. Nonsens, zegt u? En die onzin van God dan?

Toen ik vandaag een bladzijde in een filosofisch boek omsloeg, kreeg ik het plotselinge inzicht dat de volgende bladzij even zinloos zou zijn als de vorige. In de marge was ik weliswaar tot grote conclusies gekomen, maar... Alle menselijke gedachten zijn bladzijden die worden omgeslagen, en de volgende gaat verder waar de vorige was gebleven, soms middenin een woord. Het aandachtig lezen levert hoogstens de betekenis van een hoofdstuk op. Maar wat het gehele boek betreft... het is steeds het eerste deel van een werk waarvan ze de volgende delen niet meer publiceren. La suite au prochain zéro.

Fernando Pessoa (1888-1935) is zeker drie van de bekendste schrijvers van Portugal. Veel van zijn werk verscheen in Nederlandse vertaling, waaronder de poëzie geschreven onder de heteroniemen Alberto Caeiro, Álvaro de Campos en Ricardo Reis en het Boek der rusteloosheid.

Kroniek van een leven dat voorbijgaat werd vertaald door Michaël Stoker en uitgegeven door Uitgeverij Van Oorschot.

Gijs Scholten van Aschat leest elke week een fragment uit het boek, met als gedachte: van wekelijks een stukje Pessoa kan de wereld alleen maar opknappen. De fragmenten zijn voor iedereen gratis te beluisteren, ILFU-members kunnen binnenkort het complete, twaalf uur durende audiobook gratis downloaden en beluisteren via Mijn ILFU. (Hier kun je ILFU-lid worden).

De tekening van Pessoa is van de hand van kunstenaar Floris Tilanus, de foto van Gijs Scholten van Aschat is gemaakt door Iris Planting/Lumen.