"De vertaling van zo’n klassieker vergt uiteraard veel nazoekwerk. Wat zijn dat allemaal voor planten in de tuin, en welke materialen, medicijnen, kleren, voorwerpen en dranken beschrijft de auteur nu precies? De vertalers lichten het toe in hun nawoord. Het drietal maakte allerlei weloverwogen keuzes om de afstand in cultuur en tijd te overbruggen zonder het verhaal te vernederlandsen. De hoofdpersonen behouden overigens hun Chinese naam (zoals de jongen Baoyu), maar de namen van de bedienden en feeën worden vertaald in het Nederlands (zoals de fee Ontnuchtering of de dienstmeisjes Bekoring en Witveertje). Dat is een goede keuze. Als we vanwege een kwinkslag toch de betekenis van een Chinese naam moeten weten, staat er een korte voetnoot. De ene vertaler had misschien meer gevoel voor dialogen, de ander was goed in beschrijvingen, weer een ander boog zich graag over de poëzie en raadsels in het boek en een enkele keer overlegden ze met emeritus hoogleraar Wilt Idema, van wie ze alle drie les hebben gehad. Ze namen ook een formulering van hem over (‘Als schijn de waarheid speelt, wordt waarheid schijn / Als niet-zijn zijn verbeeldt, blijkt zijn niet-zijn te zijn’). Zo brachten hun gezamenlijke krachten deze vertaling tot grote hoogten."

Het hele juryrapport lees je hier.