Hoe groot is je biotoop? En hoe, wanneer en onder invloed waarvan verandert die? Het is een vraag waar Walvistij, de prachtige debuutroman van de Engelse Elizabeth O’Connor, subtiel antwoord op geeft. Het is 1938 en we volgen Manod, een jonge vrouw in een slinkende gemeenschap op een eiland voor de kust van Wales. In het op de werkelijkheid gebaseerde verhaal spoelt op het eiland niet alleen een walvis aan, maar zetten ook twee antropologen uit Oxford voet aan wal: zij zien de eilanders louter als onderzoeksmateriaal en naarmate hun onderzoek vordert, gebruiken ze Manod niet alleen als vertaalster maar meer en meer als een bijzonder specimen richting de buitenwereld. Kijk eens hoe vreemd deze mensen zijn! – een vorm van kolonisatie. Koloniseren leidt tot vervorming en verandering, ervaart Manod in Walvistij, en dat zag ook Tijs Goldschmidt al vele malen met eigen ogen. De bekende Nederlandse evolutiebioloog en P.C. Hooftprijs-winnaar gaat met O’Connor in gesprek omdat uit zijn werk immers ook steeds de vraag klinkt: hoe verandert een mens of dier in, en door, haar omgeving? Goldschmidt brak ooit door met Darwins hofvijver, over het Afrikaanse Victoriameer dat hij onder zijn eigen ogen ingrijpend zag veranderen doordat de mens er een niet-inheemse vis in vrijliet. Tijdens dit gesprek met Elizabeth O’Connor staat Dansen als de meeuwen centraal, zijn recente essaybundel waarin zijn boeiendste essays zijn gebundeld – over diergedrag, muziek, beeldende kunst, Papoea's, antropologie, dansen, evolutie, schaamte, de wolf, exoten, en veel meer onderwerpen die perfect bij Nature’s Narrative passen.
Moderator: Gemma Venhuizen
Voertaal: Engels
De auteurs:
.png/b994bf3eb9954de4410757d43904f26a.png)